“Mam, mag ik vanavond mijn schoen zetten?” Ik kijk op van mijn laptop en zie mijn twaalfjarige zoon met zijn meest engelachtige glimlach voor me staan. Ik proest het uit van het lachen en vraag: “Heb je soms zin in chocola?” Hij grijnst en knikt bevestigend. Ik glimlach terug en antwoord: ”Misschien als je een liedje voor de schoorsteen zingt en Sinterklaas vertelt hoe goed je je huiswerk vandaag hebt gemaakt.”

Ik besef dat sinds mijn kinderen wat ouder zijn, de komst van Sinterklaas enigszins langs me heen gaat. Ik las nog ergens in de krant dat het spannend was of de goedheiligman zou komen, dat alle kinderen tijdens de intocht volledig doorweekt waren geworden en Piet gelukkig alleen wat roetvegen had. Maar dat was het. Tot dit moment. 

Vol overtuiging zongen ze liedjes voor het kattenluik

Met enige weemoed denk ik terug aan de tijd dat mijn twee jongens vol overtuiging liedjes zongen voor het kattenluik. Bij gebrek aan een openhaard of andere plek in huis waar Piet `s nachts naar binnen kon. En aan die keer dat hun net nieuwe sneakers werden opgegeten door de toen nog jonge hond. De cadeautjes bleven onaangetast en terwijl de jongens in koor ‘dank u Sinterklaasje’ zongen, verwenste ik de hond en veegde mijn tranen weg bij zo veel schoenenleed.

Was de Sinterklaasperiode was één en al rozengeur en maneschijn?

Ondanks de kleine setbacks is de sinterklaasperiode in mijn gedachten één en al rozengeur en maneschijn. De weken vol hysterie omdat de kinderen niet konden slapen, want ‘wat als Piet kwam’, of door de sugerrush omdat ze dagen achter elkaar kilo’s pepernoten en snoep hadden gegeten, ben ik echt compleet vergeten. Net als de constant verhoogde hartslag waar ik mee rondliep door de stress van het vinden van de juiste cadeautjes en het maken van surprises voor de crèche, BSO, school, sport, vrienden, clubjes en familie én voor ons ‘grote mensen feest’. Alleen de dolblije kinderen zijn blijven hangen.  

'De constant verhoogde hartslag waar ik mee rondliep door de stress van het vinden van de juiste cadeautjes'
Asceline Groot

De traditie opnieuw invoeren

En dat gevoel van geluk, bracht me op het volgende idee: ik ga de traditie gewoon weer invoeren. Niet om de hoeveelheid meuk in ons huis weer op peil te brengen, of de hysterie weer een boost te geven. Die tijd heb ik gehad, maar gewoon voor de gezelligheid en om wat liefs te doen voor mijn grote – kleine – jongens. 

De komende twee weken ga ik kleine cadeautjes, chocola, briefjes en grappige verrassingen, zoals hun lievelingsspeelgoedauto’s die al jaren in een verhuisdoos zitten, in hun schoenen stoppen. En dan hoop ik dat ze – in plaats van als twee puberale zombies - ’ s ochtends weer net zo hard gaan stralen als vroeger. 

De hulpsint weet raad

En voor wie nog wel kleine (klein)kinderen heeft en door slaapgebrek, werkstress, overprikkelde kinderen en weet ik het wat nog meer eigenlijk wel een hulpsint kan gebruiken, hierbij wat tips voor leuke, betaalbare en duurzame schoencadeautjes: 

  • Vraag je vrienden om hulp
    Hebben zij nog oud speelgoed waar hun kinderen niet meer mee spelen? Dan is het dubbele winst. Duurzaam, want je koopt niets nieuws en je vrienden zijn dolgelukkig dat er weer wat speelgoed hun huis verlaat. Inpakken, strik eromheen en klaar ben je. 
     
  • Gebruik Marktplaats
    Kijk wat mensen bij jou in de buurt aan speelgoed aanbieden. Daar zit zeker wat tussen. Voor pakjesavond kun je de afstand wat vergroten, maar de praktijk leert, dat je voor schoencadeautjes eigenlijk altijd net te laat bent met het kopen. Als er dan een adres is dat op weg van werk naar huis ligt, komt het toch nog goed. 
     
  • Bezoek de Kringloop
    Puzzels, spelletjes en ander verantwoord speelgoed, liggen daar altijd tot het plafond opgestapeld. En het kost bijna niets. Succes gegarandeerd.  
     
  • Koop iets nuttigs of iets lekkers
    Heeft je kind echt een nieuwe waterfles nodig? Geef die dan in de schoen. Dan zijn ze helemaal overdonderd, want een waterfles is namelijk heel groot en size does matter. En laten we eerlijk zijn: er is ook nog nooit iemand ‘niet’ gelukkig geworden van een (uiteraard eerlijke) chocoladeletter. 
  • Koop duurzaam
    Als je iets nieuws koopt, kijk dan of je een duurzaam cadeautje kunt kopen. Van hout, van gerecyclede materialen, gemaakt door mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt en/of door mensen die er een eerlijke prijs voor hebben gekregen. Dan maak je niet alleen je kind, maar ook de makers en de wereld een beetje blijer. 
     
  • Koop iets om mee te knutselen
    Kinderen houden van knutselen en het aanbod is reuze. Van stickers ben ik nooit zo’n voorstander, want dat is eigenlijk gewoon rommel, maar kraaltjes, pennen, potloden en papier zijn altijd een goed cadeau. Daar kunnen ze zich uren mee vermaken en dan heb jij even tijd om bij te komen, pepernoten te eten en ook een beetje van deze leuke tijd te genieten. 
     
  • Laat je niet opjutten
    Vooral kleine kinderen vinden het gewoon leuk om iets uit te pakken. Wat het is, dat is niet eens zo belangrijk. Ga je dus niet in duizend bochten wringen om elke keer ‘het perfecte cadeau’ te vinden, maar doe je ding met wat er voorhanden is. Is je kind ontevreden? Dan kun je altijd Sinterklaas de schuld geven. 

BinnensteBuiten en het platform hetkanWEL delen hun missie om zoveel mogelijk mensen te inspireren om op een toegankelijke manier bewuster te leven. Wyke en Asceline gidsen ons in de vorm van een tweewekelijks column door de de wereld van duurzaamheid.